Kaçamak Bir Gün
Herkese merhaba..
Geçenlerde çocuklar okulu kırmış. Dedim; boşa geçmesin, zaman. Eskiyi hatırladım, aniden. Birader ile okulu kırdıktan sonra, ne dayak yemiştik, zamanında..
İki hayta, 12:30 gibi eve geldi. Dedim; “Ne iş?” “Hani söz vermiştin ya” dediler. “ İyi o zaman, . Havlularınızı alın, yarım saat sonra çıkıyoruz.”. Böyle başladı yarım günlük hikaye..
Tam giderken, bizim diğer kız ilişti gözüme. Adeta, “beni de götür” der gibi, kuyruk sallıyor idi. Gözlerini gözlerimden ayırmıyor ve komutumu bekliyordu. Dedim; “sende gel..”
Tekneye geçtik. Palamar çözdük. Kumlubük mevkine demir attık. Başta sert rüzgar vardı. Demir yerine ulaştığımızda hava yavaş havaş kalmaya başladı. Koca bük adeta göl olmuştu. Motoru susturduktan sonra ilk suya giren Pati oldu. O kadar özlemiş ki. Bir kaç resim ve video koydum, bakın onlara..
Çocuklar Pati ile birlikte bayağı yüzdü. Güneşlendiler. Yemeklerini yediler. Akşam üstü tekrar yüzdüler. Saat 18:00 demir alarak, kanal boyunca sırtı çektik. Hiç bir şey denk gelmedi. Saat 19:30 sularında marinaya girme teşebbüsümüz vardı. Ancak yoğunluk vardı. Marina önünde biraz oyalandık. Bilahare yanaşarak, bağladık.
Palamarın yardım talebini kabul etmedik. Kıç halatlarını Melisa ve Pamir halletti . Ege tekneden atlayarak halatları koç boynuzundan geçirdi ve bize uzattı. Melisa ise, tornistandayken halatın boşunu alarak tekneyi sabitlememize yardım etti.
Yan teknedekilerin çok hoşuna gitmiş olacak ki, neden sonra, çocukların çok şanslı olduğunu ifade ederek, sohbet başlattılar. Bu sayede, ilk ponton arkadaşımızı da edinmiş olduk.
Daha fazla resim ve video için üye olarak dostlarımız arasına katılmayı unutmayın.
Saygı ve sevgiler..
