Kaçamak Bir Gezi
Merhabalar. Hatırlayacağınız üzere; geçen ay içerisinde, TCG Alemdar'ı Marmaris körfez girişinde karşılamıştık. Hatırlamıyorsanız, TCG Alemdar ile ilgili haberi buradan okuyabilirsiniz.
Şimdi de; gemi komutanımızı, ailesi ile birlikte S/Y Egece'de ağırladık. Tabi ki, ücreti mukabili. Aklınıza başka bir şey gelmesin. :)
Saat 11:00 gibi marinada buluştuk. Lojistik ihtiyaçlarımızı giderdikten sonra 13:00'da palamar çözdük. Selim Gökdeniz ve sevgili eşi Müge ile oğulları Atabora, Pamir Ege hariç bizim kadro birlikte yola çıktık. Seyir esnasında kameramızı evde unuttuğumuzu fark edince, Blueport önlerinde bir mevkiye demir attık. Melisa ve Atabora'yı alarak, bot ile sahile intikal ettim. Çocuklar kamerayı getirmek için eve gittiler. Döndüklerinde Pamir Ege'de yanlarındaydı. Rahatsız olduğu için katılmak istememişti. Atabora'yı görünce dayanamamış. Ekibe o da dahil olunca, kadroyu tamamladık. Tekrar tekneye intikal ederek, botu yedekledik. Demir alarak körfez çıkışına doğru intikal ettik. Çocuklar yelken istediği için, hemen yelkenleri bastık. Kanalda hava kalınca, cenovayı toplayarak, ana yelken ve motor ile intikale devam ettik. Kanal çıkışı esmeye başlayınca, motoru susturarak cenovayı bastık. Oldukça keyifli bir havada yelken yaparak, bolca anı biriktirdik.
Yüzme molası için Kumlubük'e demir attık. Saat 19:00'a kadar burada oyalandık. Hava kararmadan demir alarak Turunç'a intikal ettik. Selim'in organize ettiği bir restoranda akşam yemeğimizi yedik. Restoran sahibi -Semih- ile uzun yıllar önce tanışıklıkları varmış. Çardak restoran; Turunç sahilinde, denize sıfır bir konumda bulunan bir aile işletmesi. Tekne ve/veya karadan ulaşım mevcut. Fiyatlar oldukça uygun. Kalamar ve karides ise harika. Oldukça lezzetli. İlerleyen saatlerde Semih'de eşi ve kızı ile masamıza dahil oldu. Gece saat 02:00'da hala masada oturuyorduk. oldukça keyifli bir sohbet oldu.
Ertesi sabah; saat 08:00 gibi demir alarak, Kadırga burnunda, korsan koyuna intikal ettik. Saat 11:00 gibi hava patladı. Oldukça sert güneyli bir hava hakimdi. Gün boyunca mevkimizi bozmadık. boca yüzdük ve resim çektik. Öğle saatlerinde S/Y Anemos koya girerek hemen yanımıza demir attı. Kerim kaptan, sakin ve huzurlu bir şekilde kıçtan çımasını tuttu. Hemde bir değil, iki çıma. Miço'su ile birlikte inanılmaz uyumlu bir ekip olmuşlar. Teknelerini sabitledikten sonra, S/Y Egece'de ağırladık, onları. Yaklaşık bir saat sohbet ettik. Şiddetli rüzgar nedeni ile, zaman zaman bağıra, çağıra konuşmadık ta değil.
Kerim kaptan; nam-ı değer Kerim hoca, Anemos'u satmayı düşünüyor. Kızımız pek bir güzel. Denize de oldukça yakışıyor. Keç armalı, Atlantic marka ve 36 feet. Teknenin detay özelliklerini bilahare paylaşacağım. Şimdilik; sadece bir kaç resmi ile idare edin. Satılık olduğunu da kimseye söylemeyin. Duyulmasın. :) Bu arada kızımız Türk bayraklı. Eski resimlerine de kanmayın..
Bu arada, bir dip not düşmekte fayda var. Selim bir çok konuda bana yardımcı oldu. Tüm çıma faaliyetlerini halletti. Tonoz halatına yattı. Dümen tuttu. Yelken açtı, kapadı. Neden mi yazıyorum, bunları? Çoğu gemi komutanı bunları yapmayı beceremez. Bilmek başka, uygulamak ise bambaşka. Kendisine tekrar teşekkür ederim.
Akşam üstü saat 18:00 gibi çımamızı söktük. S/Y Anemos'u sancak taraftan düdük ile selamlayarak, koydan ayrıldık. Koy çıkışı tekrar yelken bastık. 160 dereceden gelen sert rüzgardan istifade ile, full arma, yaklaşık sekiz knot sürat yaptık. Körfez girişinde hava yine kaldı. Yelkenleri toplayarak, motor ile körfeze girdik. Girişte, müsait bir koya demir atarak, son bir yüzme molası verdik. Sıcakta; kısa süreli yelken aç, kapa faaliyetleri insanı gerçekten canından bezdiriyor. Açtın mı gideceksin beş, on saat.
Hava kararmadan marinaya bağladık. Votka enerji ile tekrar hayata bağlandık. Beğenmeniz için aşağıdaki galeriye bir kaç resim koyarak, konuyu kapatıyoruz.
Hadi, dağılın.
